Vandaag is het Internationale Vriendschapsdag. Ik open mijn computer, kijk op Facebook, mijn ochtendkrantje bij de koffie. Een bericht uit Australië. Ik moet er om lachen. Een plaatje over vriendschap en een berichtje zoals alleen hij dat zou schrijven. Jij krijgt potverdorie een berichtje van mij vandaag. Stuur je vrienden vandaag een berichtje. Als ik er geen krijg, dan weet ik genoeg, denk ik. Van andere mensen zou mijn egootje daar wel iets van gevonden hebben, maar bij hem weet ik precies hoe hij het bedoelt, omdat hij mijn vriend is.
Als ik eens viritueel door mijn vriendenboekje blader, zie ik dat ik wel een bonte verzameling heb. Ze wonen over de hele wereld, maar voor mijn gevoel zijn ze nooit ver weg. Zo Skype ik met mijn Schotse vriend en krijg ik regelmatig een hart onder de riem van hem als het onderhouden van mijn positieve denken een beetje in het slob geraakte.
Hoe belangrijk vrienden zijn merkte ik pas weer. Verhuizen naar een nieuwe plek, betekent opnieuw beginnen, ook met contacten leggen. Dan woon je in een prachtig huis, maar er is geen buurvrouw die je goed kent en waar je even zo maar binnen kunt lopen. Ik besef me hoe ik bofte met mijn buufies in mijn vorige woonplaats. Veranderingen kosten soms moeite en een grijs wolkje was voor mijn huiskamer raam gaan hangen.
Alsof ze een extra voelspriet heeft, weet mijn beste vriendinnetje mij even te vinden. Even aan de telefoon kletsen en gek doen en poef daar gaat het wolkje. Mijn ‘zussie’ houdt ook een vinger aan de pols en belt ook om even de dag door te nemen. Mijn vriendinnetje in crime als het om gekkigheid bedenken over egootjes is ook een zeer fijn onderdeel van mijn leven. Regelmatig zitten we in de ochtend samen met een kop koffie achter de pc te kwebbelen over het leven en rollen we van onze stoel van het lachen om onze eigen fantasiewereld.
Dat is waar vrienden voor zijn. Om naast je te staan in het leven. Ze beuren je op als je gevallen bent, lachen met je mee als je plezier hebt.
Vandaag ga ik met mijn beste vriendinnetje weer even een ‘Intratuintje’ doen. Toen we allebei in dezelfde plaats woonden was dat onze speciale plek. Bij het restaurantgedeelte van het tuincentrum zijn heel wat verhalen gedeeld. Traantjes gevloeid en inzichten gekregen. Als je allebei gaat verhuizen moet je creatief worden. We hebben er eentje gevonden die voor ons allebei goed te bereiken is. Het voelde niet compleet zonder onze “Intratuintjes”.
Op deze dag heb ik een glimlach in mijn hartje. Een rijk gevoel over de bijzondere mensen die ik mijn vrienden mag noemen. Lieve vriendjes, dank jullie wel dat jullie er zijn!
